BLIK op why him?: een traag en voorspelbaar verhaal dat op enkele momenten een glimlach tevoorschijn weet te toveren
tekst: Simone Brouwer
Met een verscheidenheid aan bekende gezichten in de cast waren de verwachtingen voor deze zogenoemde hilarische komedie hooggespannen. Zo worden de hoofdrollen bekleed door niemand minder dan Bryan Cranston, wellicht beter bekend als Walter White uit de AMC-serie BREAKING BAD, en James Franco, die met FREAKS AND GEEKS en SPIDER-MAN inmiddels al meer dan 130 films en series op zijn naam heeft staan. Hoewel de acteurs onder leiding van regisseur John Hamburg alles uit de kast halen om geloofwaardige personages neer te zetten, ontbreekt het in dit voorspelbare verhaal aan diepgang en ontwikkeling van zowel de personages als de plot. Door de overdadigheid aan vele en langdurige grappen in de communicatie tussen twee generaties, voelen de personages slechts aan als karikaturen die op zijn tijd een glimlach op je gezicht tevoorschijn kunnen toveren. Een memorabele filmervaring zal deze komedie echter niet kunnen oproepen.
Het verhaal in deze komedie steunt vooral op de bijzondere combinatie van een man op middelbare leeftijd en zijn toekomstig schoonzoon. Wanneer Ned Flemming (Cranston) namelijk ontdekt dat zijn lieftallige dochter Stephanie (Zoey Deutch) tijdens haar studie in San José een nieuwe vriend heeft opgedaan, besluit de familie tijdens de kersdagen een vakantietripje te maken om de man in kwestie te ontmoeten. Wanneer ze echter op het landgoed van vriendje Laird Mayhew (Franco) aankomen, blijkt Stephanie een excentrieke applicatieontwikkelaar aan de haak geslagen te hebben die op het oog niets gemeen heeft met haar meer conservatieve vader. Zo is vader Ned bijvoorbeeld werkzaam in de papier- en printsector terwijl vriend Laird een papierloos huishouden faciliteert, een gegeven dat natuurlijk garant staat voor enkele voorspelbare en langdradige situaties met betrekking tot een bezoek aan de toilet door Ned. Deze kloof in generaties blijft gedurende het narratief de belangrijkste voeding voor de vaak seksistische en pijnlijke grappen tussen de stereotyperingen van Ned en Laird.
Het expliciet uitspreken en uitvoerig aanwenden van deze oneliners zorgt ervoor dat de plot zich langzaam ontwikkelt. Pas halverwege de film wordt duidelijk waar het plot naar toe werkt: Laird wil graag de zegen van Ned ontvangen om Stephanie ten huwelijk te kunnen vragen. Natuurlijk ziet Ned dit als bezorgde vader niet zitten en zal hij er alles aan doen zijn kleine meisje van het onheil te verlossen. In de verschillende dialogen tussen vader en dochter probeert hij Stephanie dan ook op andere gedachten te brengen, waarbij Stephanie haar vader steeds weer vraagt om Laird opnieuw een oprechte kans te geven. Het personage van Stephanie blijft hierbij eendimensionaal en lijkt enkel te worden gebruikt om de start van de plot te kunnen motiveren. Hoewel de centrale boodschap in de film draait om het maken van zelfstandige beslissingen in het leven door Stephanie ten opzichte van Ned en Laird, worden de ontwikkelingen van Stephanie tot haar uiteindelijke keuze niet uitgewerkt in het narratief.
Zowel de ontwikkelingen in de plot als in de relaties tussen verschillende personages maakt het verhaal voorspelbaar. Op de 55e verjaardag van Ned lijken de Flemmings nog een gezellig en volmaakt gezinnetje te vormen. Deze situatie draait zich al snel om wanneer Laird zijn tentakels om moeder Barb (Megan Mullally) en zoonlief Scotty (Griffin Gluck) weet heen te slaan en ook Ned zo zijn gebreken blijkt te hebben als man en vader. Het expliciet op tafel leggen van deze problemen binnen het gezinsleven laat de benodigde subtiliteit achterwege en zorgt ervoor dat eigen interpretaties al snel van de baan worden geveegd. Enkel de muziek van Theodore Shapiro weet op luttele momenten het onverwachte te brengen in de vorm van een tropisch tintje tijdens de kerstdagen. Het is dan ook deze zomerse muziek die een welkome afwisseling geeft aan deze met dialoog beladen film.
John Hamburg lijkt het op deze manier niet voor elkaar te krijgen om de film net zo veel diepgang te geven als zijn eerdere werk I LOVE YOU MAN uit 2009, waar hij op een komische manier vorm geeft aan een romance tussen twee mannen. Gaat het je echter niet om een sterk verhaal, maar om schunnige grappen tijdens de kerstdagen? Dan is why him? zeker iets voor jou. Zo niet, laat ik dan eindigen met de woorden van Laird: “Netflix and chill.”
why him? is vanaf 22 december te zien in de bioscoop. Distributie: 20th Century Fox. Simone Brouwer is masterstudent Film- en Televisiewetenschap.
