BLIK op the 5th wave: Clichés in een verder sensationele film over het einde van de wereld

tekst: Nanouk Meijer

Na het grote succes van het boek the 5^th wave Wave geschreven door Rick Yancey, verscheen de young adult sensatie eind januari ook op het witte doek. Aliens vallen in vijf verschillende golven de wereld aan en lijken er alles aan te doen om de mensheid uit te roeien. Nadat haar ouders zijn overleden, moet Cassie haar broertje redden die door het leger is meegenomen – maar haar zoektocht blijkt ingewikkelder te zijn dan ze van te voren had gedacht. In deze spannend film geregisseerd door J. Blakeson, lijkt het erop dat de mensheid moet vechten om te overleven. the 5^th wave is een aanrader, maar wel met een aantal op- en aanmerkingen.

Wanneer Cassie Sullivan (Chloë Graze Moretz) op een ochtend tijdens een voetbaltraining wordt afgeleid door een nieuwsbericht over een ruimteschip dat de atmosfeer van de aarde binnen is gedrongen, lijkt haar wereld op zijn kop te staan. Klinkt als een spannend, interessant en misschien ietwat doorsnee synopsis van een scifi-film. Toch lijkt the 5^th wave een andere wending te maken, wanneer er informatie aan het licht komt die niemand aan zag komen. Een standaard verhaal verandert in een spannende en meeslepende zoektocht naar wat het betekent om mens te zijn. De basis voor de film lijkt er dan ook te zijn, maar er zijn een aantal elementen die de film toch niet aan haar verwachtingen laten voldoen.

the 5^th wave is gebaseerd op het enthousiast ontvangen en gelijknamige boek uit 2013 geschreven door Rick Yancey. Het boek is origineel en rauw geschreven, iets wat in de film helaas niet tot zijn recht lijkt te komen. Er zijn elementen aan de film toegevoegd om niet alleen het lezende publiek, maar ook het kijkende publiek voldoening te geven. Duidelijk is hier dat de focus ligt op de jong volwassenen en dan met name de dames. Maar hoe kan dat zo gekomen zijn?

Scenarioschrijvers Susannah Grant (o.a. bekend van erin brockovich), Akiva Goldsman (a beautiful mind) en Jeff Pinker (the amazing spider-man 2) hebben de teksten van Rick Yancey omgezet tot een screenplay voor een scifi-film die werd aangeprezen als de volgende grote blockbuster. De teksen zijn sappy, klef en zorgen voor een aantal ongemakkelijke momenten. Ik had meer verwacht van deze succesvolle scenarioschrijvers. Veel van Yancey’s teksten zijn vervangen door clichés die het jonge publiek aan zouden moeten spreken. Ik ervaarde dit als een grote afleiding, omdat de tekst volledig afdeed aan de lading die de film zou kunnen hebben wanneer er tekstueel gezien niet zo’n sterke focus had gelegen op het aanspreken van de jonge vrouwelijke doelgroep.

Omdat het boek zo’n succes was, werd er met Moretz in de hoofdrol veel van de film verwacht. Als doorgewinterde actrice wist Moretz ook in deze film haar hoofd boven water te houden, ondanks de slechte teksten die ze gekregen leek te hebben. Ook Alex Roe, die de rol van reddende engel van Cassie, Evan Walker, vertolkt, lijkt hier last van te hebben. Wanneer hij een romantische scene speelt met Moretz, voelt het bijna ongemakkelijk aan doordat het zo zoetsappig is geschreven. Toch leek Cassie overtuigender te spelen van Alex. Tijdens sommige scenes miste ik wat echtheid in zijn acteerwerk en vroeg ik me af of hij wel geschikt was voor zijn rol als Even Walker. Gelukkig heeft Alex een leuk koppie en komt hij met veel weg.

Nick Robinson, die de rol van highschool-crush Ben Parrish vertolkt, brengt humor in de anders wat zware film. Toch was het uitgangspunt hoop, aldus regisseur Blakeson. Dit element lijkt pas aan het einde van de film naar voren te komen. Een soort anti-climax, want er wordt enorm veel spanning opgebouwd door de film heen. Aan het einde lijkt dit er niet helemaal uit te komen. De special effects leken hier niet aan mee te helpen en kwamen niet helemaal uit de verf.

Ondanks een wat tegenvallende screenplay en matige special effects, bevatte de film interessante vechtscenes en mooie camerabeelden die het perspectief van de personages perfect bleef volgen. Dit was slim overgenomen uit het boek, waarin het verhaal vanuit verschillende personages wordt verteld. De filmmuziek, geschreven door Henry Jackman, was niet bijzonder, maar werkte wel voor de film. Vooral in de gevoelige scenes wist Jackman emoties op te roepen door het gebruik van een gevoelige viool.

Het verhaal van de film is sterk, net als de cast die grotendeels uit nog hele jonge acteurs bestaat. Om te genieten van de film, moet er af en toe door een laag clichés heen geprikt worden, om uit te komen op een unieke basis die het verhaal vertelt van een doodgewoon meisje in een uitzonderlijke situatie. Chloë belichaamt haar rol heel echt, wat de film een realistische indruk geeft. Als kijker zal je je afvragen: wat als? De film gaat over wat het betekent om mens te zijn, maar ook over het leren vertrouwen op jezelf wanneer de wereld om je heen instort en je niet weet wie er te vertrouwen zijn. Met elementen zoals spanning, romantiek en een vleugje humor spreekt deze film een breed publiek aan, maar ligt de focus uiteindelijk op de jongeren van deze generatie.

the 5^th wave is vanaf 28 januari te zien in de bioscoop. Distributie: Universal Pictures.
Nanouk is tweedejaars student Literatuurwetenschap en Media & Cultuur.