BLIK op midnight special: Een sprong in het onbekende
tekst: Yarno Mutis
De televisie in een hotelkamer, de ramen dichtgeplakt met karton, laat weten dat de achtjarige Alton Meyer wordt vermist en voor het laatst gezien is met een man genaamd Roy. Een man haalt de duct tape van het kijkgat in de deur en vertelt zijn partner, die bezig is een geweer en mes weg te stoppen, dat het tijd is om te gaan. Ze nemen Alton, die met een zaklamp onder de lakens een strip zit te lezen, mee terwijl de motelreceptioniste ze ziet verdwijnen in het donker. Roy is de vader van Alton Meyer en is samen met zijn partner Lucas op de vlucht. Dit is het begin van een supernatural sci-fi achtervolgingsfilm vol met onduidelijkheden en het ruige Texas als achtergrond. Het is Jeff Nichols gelukt om in deze thriller het bovennatuurlijke niet de overhand te laten nemen. Hij weet in zijn eerste Hollywoodproductie de kijker te boeien door het onbekende te benadrukken.
Vrijwel direct na de bovengenoemde inleiding krijgen we te zien voor wie Roy en Lucas vluchten: een religieuze commune genaamd “The Ranch”, waar een priester (Sam Shepard) alles toestaat om de ontsnapte Alton Meyer terug te brengen. Daarnaast is er nog de FBI, die Alton door zijn vreemde gaven niet zien als een nieuwe Messias, maar als een potentieel wapen. Hierbij lijdt Paul Sevier (Adam Driver) van de NSA het onderzoek naar Alton Meyer. Regisseur Jeff Nichols gooit het publiek met deze opening direct in het midden van wat voelt als een ingewikkeld verhaal. Dit komt door de afwezigheid van achtergrond tussen de drie groepen en de onduidelijkheid over de bovennatuurlijke krachten die Alton bezit. Dit heeft naar mijn idee twee belangrijke gevolgen. In het begin word je op het puntje van je stoel gezet van nieuwsgierigheid: “wie zijn dit, wat willen ze en waar gaat Roy precies heen,” draaide door mijn hoofd. Het tweede gevolg is minder positief. Na een tijdje ebt de nieuwsgierigheid weg en komt er iets anders naar boven drijven. Door weinig achtergrondverhaal te vertellen, ontstaat er een afstand tussen de kijker en de personages. Een deel van de motivatie waarom personages op een bepaalde manier handelen, ligt namelijk in het karakter. Deze distantie is het grootst bij Lucas die toch wel een belangrijke rol speelt in het verhaal. Voor mijn gevoel was het helemaal niet duidelijk waarom hij Alton en Roy hielp en zelfs de politie ervoor wilde ontwijken. De enige motivatie die vanzelfsprekend voelt, is die van de ouders van Alton.
Ondanks dat dit storend was snap ik waarom Jeff Nichols hiervoor heeft gekozen. Het zijn juist het mysterie en de onduidelijkheid die ervoor zorgen dat er een ander, dieper verhaal naar boven komt. Jeff Nichols lijkt net als in zijn vorige film mud meer te willen vertellen dan aan de oppervlakte duidelijk is. Door niet te veel tijd kwijt te raken aan achtergrondverhalen, komt dit verhaal naar boven. Daarnaast zorgen de distantie met en het gebrek aan diepte in de personages ervoor dat de focus op Alton blijft. Het gaat niet om de sci-fi, maar om de relaties die Alton met zijn ouders maar ook met andere mensen heeft. Iedereen die oog in oog met Alton Meyer staat, ziet dat hij meer is dan een achtjarige jongetje. Zo wordt Alton niet alleen door “The Ranch” gezien als een Messias maar is hij voor anderen ook een bron van geloof.
Als achtergrondverhaal, personages met diepte en karakteristieke eigenschappen je niet al te veel interesseren, dan is dit zeker een film voor jou. De auto-achtervolgingen en de duik in het onbekende zullen de thrill naar je toe brengen. Is het echter zo dat je graag wat meer diepte en meer verhaal wilt hebben in je personages, dan raad ik deze film sterk af. Het was erg lastig om dit gebrek aan diepte van me af te schudden en te focussen op het onderliggende verhaal. Het gaat weliswaar niet over Altons bovennatuurlijke krachten maar het gaat wel om de thrill of the chase.
midnight special is vanaf 12 mei te zien in de bioscoop. Distributie: Warner Bros.
Yarno Mutis is eerstejaars student Media & Cultuur.
